نشانه‌ای از کرامت در زندگی عالمان ربانی

به گزارش خبرگزاری حوزه، در زندگی بزرگان دین، نشانه‌هایی از ارتباط معنوی با عالم غیب دیده می‌شود که الهام‌بخش ایمان است.

آیت الله سید محمدمهدی اصفهانی می گوید: عالم ربانی سید ابوتراب موسوی خوانساری به من گفت:

روزی در حرم حضرت امیر علی(علیه السلام)بعد از نماز صبح با جماعتی از مؤمنین به توسل مولایمان، حجت خدا در زمین (عج) پرداختیم. بعد از پایان یافتن توسل و دعا، از آن حضرت (عج) (در دلم)، «ساعتی مخصوص» درخواست کردم که نمونه آن در نجف نباشد (و نیاز به کوک مدام نداشته باشد تا به کمک آن بتوانم به طور منظم به برنامه های شخصی، عبادی و تدریس بپردازم).

از حرم حضرت امیر، همراه با جماعت به قصد منازل خود خارج شدیم بعد از خداحافظی از دوستان به منزل آمدم. همین که خواستم در اتاق بنشینم، خدمتکار منزلم، نزدم آمد و ساعتی با همان ویژگی هایی که من در حرم مطهر حضرت امیر، از امام زمان (عج) خواسته بودم، به من داد. گفتم: این ساعت مال کیست؟ تا آن را از او خریداری کنم؟ گفت: این ساعت را مردی چند لحظه پیش به در منزل آورد و گفت: آن را به مولایت سید ابوتراب بده و بگو: آن را همان کسی فرستاده که تو از او در حرم جدت امیرالمؤمنین(علیه السلام) آن را خواسته بودی. این «ساعت» سال ها است که نزد من است و به خاطر ویژگی که دارد، نه خراب می شود و نه از حرکت باز می ماند. سید محمدمهدی اصفهانی در ادامه می گوید: بعد از وفات آیت الله سید ابوتراب، هر چه جست و جو کردیم، از آن ساعت، اثری ندیدیم.

منبع: احسن الودیعه، جلد۲ ، صفحه۹